Kalendarz Wydarzeń

Co będzie potrzebne?

• Spora przestrzeń w domu bądź mieszkaniu

Liczba uczestników: minimum 2 osoby.

Potrzebny czas: 10–15 minut.

Opis zabawy, instrukcja:

Wybierzcie spośród siebie jedną osobę, która będzie programistą, a druga (lub pozostałe, jeśli w zabawie bierze udział więcej domowników) będzie komputerem/maszyną wykonującą przekazywane polecenia. Osoba, która będzie komputerem, będzie miała za zadanie wykonać program według usłyszanych komend i ustaleń programisty.

Programista instruuje komputer słowami: Jeśli zrobię wyskok w górę, to ty zrobisz to samo. Czyli działamy według zasady: jeśli zrobię jakiś ruch, to ty robisz dokładnie to samo.

Zadaniem komputera jest uważne obserwowanie ruchu programisty i naśladowanie. Po kilku ruchach, można zamienić się rolami.

Na kolejnym etapie gry osoba (lub osoby), która będzie komputerem, będzie musiała wykonać coś innego niż programista. W tym celu programista powinien stworzyć swój ruch, który sam wykona, a następnie reakcję komputera na ten ruch. Np. jeśli klasnę w dłonie, to ty podskoczysz, jeśli tupnę nogą, to ty przykucniesz itd.

Po chwili wprowadźcie zwrot akcji. Połączcie dwa ruchy i dwie reakcje w jedno, tworząc program. Np. jeśli klasnę, to wołacie HOP HOP!, w przeciwnym razie mówicie MIAU. W tym momencie programista albo klaszcze w dłonie, wtedy komputery wołają HOP HOP!, albo wykonuje inny gest, np. tupanie, obrót czy podskok, który nie będzie pasował do pierwszej części programu i wtedy komputery wydają dźwięk MIAU.

Możliwe modyfikacje:

Zabawę można zmodyfikować, wprowadzając tzw. bugi, czyli błędy w kodzie, które nie pozwalają na prawidłowe jego wykonanie.

Np. programista mówi: jeśli poskoczę, to ty robisz to samo, ale zamiast podskakiwać na przykład kuca, albo jeśli złapię się za nos, to ty robisz to samo, ale zamiast za nos, łapie się za ucho, czyli wykonuje inne ruchy niż powinien. Komputer taką sytuację odczytałby jako błąd – w tym przypadku byłaby to niezgodność ruchu z tym, co zostało powiedziane w instrukcji.

W takiej sytuacji osoba (osoby), która jest komputerem, staje nieruchomo, pokazując w ten sposób, że wychwyciła błąd. Można ustalić, że komputer, który ruszy się i wykona niewłaściwy gest, musi szybko iść do serwisu, który naprawi, czyli zdebuguje wadliwy program. Symbolicznie takim debugowaniem może być przybicie „piątki” lub „żółwika” z którymś            z rodziców/opiekunów, lub inny dowolny gest, który sobie ustalicie.

O czym warto pamiętać?

Jeśli bawicie się w gronie najmłodszych, możesz samodzielnie zademonstrować każdy warunek, zanim zaczną to robić dzieci. Chodzi o to, aby nie budować niepotrzebnie frustracji spowodowanej niezrozumieniem zasad. Kilkukrotne powtarzanie tej samej czynności czy zasady spowoduje, że dziecko oswoi się z nią i z chęcią zapragnie być programistą.