Kalendarz Wydarzeń

Czwartek historyczny online

Kolebką polskiej państwowości był Ostrów Lednicki – gród wzniesiony w południowej części wyspy na jeziorze Lednica. Powstał on zanim na tym terenie panować zaczął ród Piastów. Wiedzę o tym, jak wyglądał, zawdzięczamy przede wszystkim badaniom archeologicznym prowadzonym od 1938 roku i kontynuowanym po zakończeniu II wojny światowej. Ostrów Lednicki to wyspa na jeziorze położonym między Poznaniem i Gnieznem. O tym, że by na niej warowny gród już za pierwszych Piastów wiadomo od dawna. To z tego miejsca Józef Ignacy Kraszewski czerpał inspirację do napisania swojej powieści „Stara Baśń”. Jednak dopiero postęp nauki w ostatnich latach sprawił, że odkrywa przed badaczami zaskakujące fakty z życia Mieszaka I i Bolesława Chrobrego.

Okazuje się bowiem, że w latach swojej świetności Ostrów stanowił gospodarcze i polityczne centrum Polski. Na wyspie gościli najznamienitsi przedstawiciele tamtych czasów m.in. cesarz Otton III, św. Wojciech czy pierwszy biskup Polski, Jordan. Warownia została przebudowana i umocniona za panowania Mieszka I, który chciał skuteczniej bronić się przed ciągłymi najazdami pogańskich Wieletów. W grodzie wydzielono wówczas część książęcą, w której to wzniesiono kamienną rezydencję dla władcy z trzema pomieszczeniami, zaś przy rezydencji ulokowano kaplicę, a także pracownie dworskie. Najważniejsza z nich, złotnicza, mieściła się w drewnianym budynku o powierzchni 15 metrów kwadratowych. W grodzie działała także szkoła katedralna. Pod koniec X wieku warownię ponownie powiększono oraz wzmocniono wały obronne, które miały nie tylko odstraszać najeźdźców, ale także chronić przed powodziami.Poznając sposób budowy grodu gnieźnieńskiego, podziwiamy organizacyjne i techniczne mistrzostwa jego twórców. Ta ciasna, drewniana twierdza to był nie tylko ośrodek siły, lecz i wspaniałej myśli politycznej. Tu właśnie powzięty został i dojrzał pomysł czynu, który trwale ukształtował historię narodu i jego kultury .

Mieszko I wcale nie był twórcą naszego państwa, lecz jego dziedzicznym władcą. To, czego dokonał przyjmując chrzest, wprowadzało Polskę na zupełnie nowe szlaki dziejowe, lecz było jednocześnie ostatecznym utwierdzeniem wszystkiego, co osiągnęli Ziemowit, Leszek i Ziemomysł, a może nawet poprzednicy ich – Popielidzi. Z chwilą chrztu dzieło budowy monarchii polskiej było ukończone.

Rok 966 jest w naszej historii datą ogromnie ważną, jedną z najważniejszych, stanowi klamrę, mocno spinającą dwie epoki w jedną niepodzielną całość.